[Για σκοπούς ενημέρωσης]
Εξαιρείται ο Δικαστής έναντι του οποίου υπάρχει λόγος προκατάληψης σύμφωνα με την έννοια που έχει ο όρος στο δίκαιο. Το κριτήριο για την ύπαρξη προκατάληψης είναι η εύλογη υπόνοια ή ο λογικός φόβος.
-Η προσωπική φιλία με τον διάδικο είναι λόγος εξαίρεσης Δικαστή.
Δεν αποτελούν λόγους εξαίρεσης:
-Η γνωριμία
-Η απλή σχέση
-Η απλή συνεργασία σε ιδρύματα
-Η διατύπωση δικαστικών θέσεων και απόψεων εκ μέρους του δικαστή
Ωστόσο το κριτήριο για τον αποκλεισμό κάποιου δικαστή είναι οι αντιλήψεις του μέσου συνετού ανθρώπου με βάση τον οποίο θα κρίνουμε εάν θα έπρεπε να αποκλειστεί ο δικαστής από τη σύνθεση του Δικαστηρίου.
Στο σημείο αυτό να αναφερθούμε στο γεγονός ότι ο Δικαστής εξαιρείται από τη σύνθεση είτε κατόπιν αίτησης είτε αυτεπάγγελτως και η εξαίρεση και μπορεί να στηρίζεται σε υποκειμενικά ή/και σε αντικειμενικά κριτήρια.
Περαιτέρω το αίτημα εξαίρεσης εννοείται οτι θα πρέπει να κατατίθεται με την πρώτη ευκαιρία.
